گروه تاریخ پایگاه خبری، تحلیلی مشرق _ «مونالیزا» یا «لبخند ژوکوند» نام یک اثر نقاشی به جا مانده از «لئوناردو داوینچی» دانشمند، نقاش و مجسمه ساز سرشناس ایتالیایی است. این نقاشی در اوایل قرن شانزدهم میلادی، از روی چهره‌ی «لیزا گراردینی» مشهور با نام «مونا لیزا»، یکی از اعضای خاندان «گراردینی» خلق گردید.  «داوینچی» در سال 1516 این تابلو را به «فرانسیس اول» پادشاه وقت می‌فروشد. این اثر هنری یکی گرانقیمت‌ترین گنجینه های بشری است (که در حقیقت غیرقابل قیمت گذاری است) که در موزه ی «لوور» در فرانسه نگهداری می شود.

تابلوی «لبخند ژوکوند» در سال 1911 میلادی، ناگهان از موزه «لوور» ناپدید گردید و به مدت سه سال هیچ خبری از آن نبود تا ناگهان در «ایتالیا» مجددا پیدا و به فرانسه عودت داده شد.

ماجرا از این قرار بود که شخصی ایتالیایی به نام «وینچنزو پروگی» که سابقا در موزه ی «لوور» کار می کرد، در سال 1911 میلادی، به شکلی نه چندان پیچیده، با پوشیدن لباس کارکنان موزه، وارد آن شد و گرانقیمت ترین تابلوی جهان را به سرقت برد. وی این تابلو را به »ایتالیا» منتقل کرد و سه سال در خانه ی خود نگهداری نمود. سرانجام هنگامی که «وینچنزو» تلاش کرد «مونالیزا» بفروشد، به دامِ پلیس «ایتالیا» افتاد و بازداشت شد. او مدعی بود که هدفش از سرقت «مونالیزا» میهن پرستانه و بازگرداندن این گنجینه به موطنِ اصلی آن بوده است.

بزرگ ترین سارقِ قرنِ بیستم (به لحاظ ارزشِ موردِ سرقت شده) در دادگاه به یک سال زندان محکوم شد و پس از هفت ماه آزاد شد. او در هشتم اکتبر 1925 میلادی در فرانسه درگذشت و مرگش به صورت گسترده ای توسط رسانه های آن زمان پوشش داده شد.